- танқидкунанда
- [تنقيدکننده]он ки нуқсон ва камбудии касеро нишон медиҳад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
мунаққид — [منقّد] а. он ки танқид мекунад, танқидкунанда, интиқод кунанда: мунаққиди адабӣ адабиётшиносе, ки ҷиҳатҳои хубу бади асарҳои муосири адабиро таҳлил ва ошкор мекунад, мутахассиси соҳаи танқиди адабӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ